مروري بر مفاهيم سيستم هاي توزيع شده

ماهنامه شبکه

اشاره :

تا چند دهه پيش، سيستم‌هاي كامپيوتري به شكل مين‌فريم بودند، به صورتي كه تعدادي كنسول به كامپيوتر مركزي وصل مي‌شدند. اين نوع سيستم‌ها به صورت متمركز (Centralized) عمل مي‌كردند و تمامي داده‌ها و پروسه‌ها بر روي كامپيوتر مركزي قرار داشتند. با ظهور ايستگاه‌هاي كاري (Workstations) و كامپيوترهاي شخصي (PC) كاربرد اين سيستم‌هاي قديمي رو به كاهش نهاد و شبكه‌هاي كامپيوتري كه از اتصال تعدادي كامپيوتر شخصي به هم ايجاد مي‌شدند رواج يافتند. با استفاده از شبكه‌هاي كامپيوتري مي‌توان تعداد زيادي محاسبه‌گر (كامپيوترهاي شخصي و سرويس‌دهنده) را به صورت گره به هم متصل نمود. اما صرفاً با اتصال اين كامپيوترها به هم نمي‌توان به قدرت پردازش و ذخيره‌سازي بيشتري دست يافت؛ چرا كه منابع مختلف بين سيستم‌ها به صورت توزيع شده مستقر هستند و براي استفاده مؤثر از اين منابع لازم است مديريتي روي آن‌ها صورت گيرد. با همين انگيزه بود كه سيستم‌هاي توزيع شده (Distributed) به وجود آمدند. در واقع آن‌چه كه در اين‌جا با آن مواجه هستيم تغيير مدل محاسباتي از سيستم‌هاي متمركز به سيستم‌هاي توزيع شده است.

متن کامل مقاله ( 109 کيلوبايت )